Jego debiutem było rozpoczęcie współpracy z galerią Foksal, która pozwoliła mu na dotarcie do grona odbiorców z całej Europy.
Dzieła malarza odznaczają się abstrakcyjnym spojrzeniem na naturę, które ujawniał już w czasie studiów. Autor w swoich obrazach eliminuje to, co jest zbędne, dzięki czemu ukazuje swoistą wersję otoczenia. Jego obrazy nie posiadają tytułów, a sposób tworzenia powstał dzięki obserwowaniu pejzażu.
 |
| Leon Tarasewicz BEZ TYTUŁU, 2008 akryl, technika własna, deska 50 x 50 cm |
Leon Tarasewicz słynie z wielkich realizacji malarskich i instalacji przestrzennych, prezentowanych na głośnych wystawach w kraju i za granicą oraz w przestrzeni publicznej. Ostatnio były to m.in.: realizacja malarska na ścianie sali wystawowej w prestiżowym Martin-Gropius Bau w Berlinie podczas spektakularnej wystawy pt. „Obok. Polska - Niemcy. 1000 lat historii w sztuce" (Berlin, 2011-2012), czy też zaprojektowany przez malarza olbrzymi dywan w kolorach nieba, rozłożony na schodach Zachęty Narodowej Galerii Sztuki w Warszawie na wystawie „Splendor tkaniny" (wystawa trwa do 19 maja br.). Stworzył także instalację świetlną w Złotych Wrotach Miasta Kijowa (Muzeum Świętej Zofii, Kijów 2010).
Jest twórcą uznanym, o wielkim dorobku artystycznym. Reprezentował Polskę na 49. Biennale Sztuki w Wenecji w 2001 roku. W 2003 roku wielki rozgłos zyskała jego realizacja w Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski w Warszawie, kiedy to wybudował skomplikowaną konstrukcję, którą wraz z podłogą pokrył masą intensywnie zabarwionego cementu, nadając pojęciu „obraz" nowy sens.
 |
| Leon Tarasewicz BEZ TYTUŁU, 1984/2000 serigrafia barwna, papier 29 x 40 cm |
Tarasewicz zaprasza widza do kontemplacji świata przez pryzmat podstawowych elementów obrazu – barwy, kształtu, światła. Generowane są one w różny sposób i poprzez różne media, ale nadal w podobny sposób oddziałują na oko odbiorcy. Roger de Piles powiedział kiedyś: „Prawdziwe malarstwo to malarstwo, które przywołuje nas poprzez zaskoczenie: tylko na skutek silnego oddziaływania nie możemy się oprzeć zbliżeniu do niego, tak jakby miało nam ono coś do powiedzenia”. Malarstwo Tarasewicza dostraja się do współczesnych czasów, grając z tak charakterystycznym dla nich poczuciem nadmiaru, przesytu, przejaskrawienia, a jednocześnie ocalając wartości, które stanowią jego kwintesencję.
 |
| Leon Tarasewicz Fragment Instalacji Malarskiej 2000 technika mieszana, płyta pilśniowa 50 x 50 cm |
Tarasewicz od wielu lat, posługując się typowymi dla siebie środkami, rozwija działania z pogranicza konceptualizmu oraz instalacji. Malując bezpośrednio na ścianach sal wystawowych, zamalowując je od góry do dołu, wraz ze znajdującymi się w tych salach elementami (piec, przewody elektryczne), tworzy "obrazy", które - podobnie jak prace na papierze i płótnie - wpisują się w obszar jego zainteresowań przestrzenią i powietrzem. Wnętrze galerii, pozbawione tradycyjnej funkcji wystawienniczej, zostaje tutaj sprowadzone przede wszystkim do roli i rangi malarskiego podłoża. Pełni zarazem rolę pracowni artysty, który nie przynosi do galerii dzieła gotowego, tylko realizuje je na miejscu - na drodze analizy charakteru przestrzeni zastanej. Przejaw tych poszukiwań stanowią monumentalne rozwiązania (pomalowane filary w Muzeum Sztuki w Witebsku, 1995; 27 filarów regularnie ustawionych, Centrum Sztuki Współczesnej - Zamek Ujazdowski, Warszawa 1997), w których Tarasewicz połączył instynkt malarza ze zmysłem architektonicznym.
 |
| Leon Tarasewicz bez tytułu (pomarańczowo-niebieski) 2000 / akryl, sklejka / 190 x 800 cm / nr 0003 |
Tarasewicz wielokrotnie brał udział w zbiorowych prezentacjach sztuki polskiej za granicą, niekiedy w interesujących kontekstach: z Andrzejem Szewczykiem i Krzysztofem M. Bednarskim (Berlin, 1989), z Karolem Broniatowskim, Edwardem Dwurnikiem, Izabellą Gustowską i Jerzym Kaliną (Luksemburg, 1992). Indywidualnie wystawiał między innymi kilkakrotnie w Springer & Winckler Galerie w Berlinie (1998, 2001) i we Frankfurcie nad Menem (1992, 1996), w Galerie Nordenhake w Sztokholmie (1989, 1991, 1993, 2001), w Galleria del Cavallino w Wenecji (1986, 1989, 2001).
Otrzymał Paszport "Polityki" (2000), Nagrodę im. Jana Cybisa (2000) oraz Nagrodę Fundacji Zofii i Jerzego Nowosielskich. Najobszerniejszą bibliografię poświęconych mu publikacji (i filmografię) zawiera katalog ekspozycji w Zamku Ujazdowskim w 2003 roku. W 2005 roku został odznaczony przez Ministra Kultury Srebrnym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis. Za rok 2006 otrzymał Wielką Nagrodę Fundacji Kultury za "konsekwentne rzucanie wyzwania zarówno tradycyjnemu rozumieniu malarstwa, jak i wszelkim konwencjom rozumienia sztuki". W 2011 roku został Kawalerem Orderu Odrodzenia Polski.
 |
| Leon Tarasewicz KOMPOZYCJA, 2003 akryl, podkład polimerowy 59 x 54.5 cm |
